Orzeł dwugłowy

Orzeł dwugłowy jest godłem trzydziestu drugiego i trzydziestu trzeciego (i najwyższego) stopnia szkockiego obrzędu wolnomasońskiego. Istnieje mnóstwo wyjaśnień znaczenia orła dwugłowego, od przyziemnego (to urządzenie heraldyczne) do fantastycznego (to diabeł, mówię wam!). W rzeczywistości orzeł jest symbolem procesu teurgicznego podjętego przez Masonika inicjującego symbol zakończonego procesu alchemicznego.

W doktrynie alchemicznej hermetycznej, na której opiera się wiele symboli masońskich, orzeł jest znakiem Skorpiona i jest symbolem transformacji, poniższy, pełzający się skorpion przekształcił się w wznoszące się stworzenie powietrza. Alchemicznie orzeł był symbolem oczyszczonej siarki i był używany w obrazach alchemicznych do przedstawienia wznoszącego się ducha. Podwójne głowy są często symbolem pojednania materii i ducha. Inne elementy orła masońskiego wzmacniają symbolikę alchemiczną miecz reprezentujący niebiański ogień i koronę osiągnięcia duchowego.

Orzeł masoński jest często określany jako “Orzeł Lagash”, po jednym z najstarszych zastosowań godła, w starożytnym sumerskim mieście Lagash. Orzeł dwutwarzowy został popularyzowany w Europie przez cesarza Karola Wielkiego, a symbol został formalnie przyjęty do masonu w połowie XVIII wieku przez Radę Cesarzy Wschodu i Zachodu. W tym czasie urządzenie było powszechnie używane do przedstawienia złączenia dwóch ciał w jeden; To był prawdopodobnie czynnik decyzji o użyciu symbolu orła.